Uit de kajak, over de sluis, in de kajak en herhaal en herhaal en herhaal...

Vandaag start het traject op de Maas. Heel wat breder, dieper en minder grillig dan de Semois. Met wat geluk heb je een stevige stroming. Ook de oevers zijn veel toegankelijker, zowel voor fietsers als voor auto's. Ondanks de nachtvorst zitten de temperaturen reeds boven het vriespunt als Thomas van start gaat. 

​

Vandaag wou Thomas goed tempo maken in de hoop voor de schemering op het eindpunt te zijn en te kunnen genieten van een lange avond van rust. Waar het weer vandaag wel meezit, duiken er opnieuw obstructies op die het tempo onderuit halen: sluizen. Heel wat sluizen, waarbij Thomas telkens uit de kajak moet om deze dan te dragen tot voorbij de sluis alvorens zijn tocht te kunnen hervatten. Daar komt ook nog bij dat je niet altijd een gepaste aanlegplaats hebt om uit de kajak te geraken en de kajak op het droge te krijgen. Bovendien moet je aan de andere kant een geschikte plaats vinden om er weer in te geraken. Soms moesten dan zijarmen gekozen worden of een stuk te voet doorsteken met de Kajak op de kar. 

​

Omdat hij trager vooruitgerakte dan verwacht en er de volgende dag er nog heel wat sluizen in het vooruitzicht liggen, besloot Thomas om voorbij de eindbestemming te varen en door te gaan tot 19u. Daarom eindigde de dag niet in Ham (tegen Givet in Frankrijk) maar in Hastière.